Het is onmogelijk om de opsluiting van kinderen menselijk te maken

Met of zonder Theo Francken is deze regering vastbesloten om kinderen op te sluiten.

Minister Maggie De Block kondigde dinsdag aan dat de overheid en de Dienst Vreemdelingenzaken de woonunits van het gesloten centrum 127bis voor kinderen beter gaan isoleren tegen vliegtuiglawaai zodat er opnieuw kinderen kunnen worden opgesloten.

De woonunits van het gesloten centrum 127bis zijn kleine barakken van het type werfcontainer, gelegen rondom een plastieken glijbaan, om te voldoen aan een Europese richtlijn die vereist dat opgesloten kinderen kunnen spelen.

Volgens de minister zou isolatie van de woonunits het mogelijk maken om de detentie van de gezinnen te hervatten en zo tegemoet te komen aan het arrest van 4 april 2019 waarbij de Raad van State het koninklijk besluit tot organisatie van de detentie van de kinderen gedeeltelijk heeft opgeschort. De Raad van State schorste het koninklijk besluit omdat het vasthouden van kinderen vlakbij een vliegveld een risico op onmenselijke en vernederende behandeling inhoudt.

De aankondiging van de minister, die op de voorpagina van de Standaard verscheen, werd snel opgepikt door verschillende kranten. Toch is deze aankondiging niet meer dan een cynische en juridisch dwaze communicatiestunt.

Ter herinnering, het koninklijk besluit dat de detentie van kinderen mogelijk maakt, stelt dat kinderen tot 4 weken lang kunnen worden vastgehouden. Kunnen de kinderen dan de containers niet meer verlaten gedurende 4 weken? Zelfs bij warm weer? Want buiten is er natuurlijk geen geluidsisolatie.

Dit houdt uiteraard geen steek, als het al mogelijk zou zijn om de containerwoningen goed te isoleren.

Ten tweede is het belangrijk te onderstrepen dat de Raad van State zich nog niet heeft uitgesproken over het annulatieberoep zelf. Het arrest dat de schorsing uitspreekt, doet dit op grond van een onderzoek van een deel van de argumenten ingeroepen door verschillende verenigingen. De Raad moet nog beslissen over het verzoek tot nietigverklaring van het koninklijk besluit. De Raad van State heeft zich over andere argumenten nog niet uitgesproken, onder andere over het Kinderrechtenverdrag en de zeer problematische willekeur waarmee de Dienst Vreemdelingenzaken tot  het opsluiten van kinderen kan beslissen.

De Raad kan besluiten om zijn analyse te handhaven en het besluit op dezelfde basis nietig te verklaren, maar kan ook anders beslissen, bijvoorbeeld door andere argumenten van de verenigingen te volgen.

In elk geval is de uitvoering van het koninklijk besluit tot organisatie van de detentie van de gezinnen opgeschort in afwachting van de beslissing van de Raad van State over de nietigverklaring ervan.

Wettelijk gezien is het dus onmogelijk om op basis van dit koninklijk besluit kinderen op te sluiten en eventuele isolatiewerken veranderen hier uiteraard niets aan.

De Belgische Staat kondigt werkzaamheden aan de woonunits van het gesloten centrum aan, terwijl het opsluiten van kinderen niet langer is toegestaan. Al in de zomer van 2018 had de regering de woonunits gebouwd zonder wettelijke basis. De regering heeft  toen tot het laatste moment gewacht om het koninklijk besluit tot organisatie van de detentie bekend te maken, tot wanneer de werken klaar waren en het opsluiten van kinderen begon. Door deze voldongen-feiten-politiek heeft de regering ervoor gezorgd dat de families gedurende verschillende maanden konden worden vastgehouden, zonder dat de Raad van State het koninklijk besluit kon controleren op haar wettigheid.

De werkwijze van deze regering is des te onvergeeflijker omdat de gevolgen van detentie voor kinderen steeds meer gedocumenteerd zijn. De verschillende kinderpsychiaters die sinds de zomer van 2018 de kinderen van het gesloten centrum hebben bezocht, zijn het er unaniem over eens: de effecten van detentie zijn rampzalig voor de geestelijke gezondheid van kinderen.

Deze effecten houden niet alleen verband met de nabijheid van de luchthaven, maar ook met de opsluiting zelf.

Alle kinderen die opgesloten werden, hebben op een gegeven moment aan hun ouders gevraagd om de deur te openen en hen vrij te laten. Op het moment dat het kind begrijpt dat zijn ouders evenzeer opgesloten en machteloos zijn en dat het onmogelijk is om eruit te komen, verliest het kind onherstelbaar zijn onschuld en leert het wat wanhoop is.

Het meest competente en hoogste orgaan op het gebied van kinderrechten, het Comité van de Verenigde Naties voor de Rechten van het Kind, heeft België dan ook opgeroepen om een einde te maken aan de opsluiting van kinderen in gesloten centra.

UNICEF is ook van mening dat de detentie van kinderen voor migratiedoeleinden een schending is van de rechten van het kind en van het beginsel van het belang van het kind, een wettelijk beginsel dat volwassenen verplicht om te doen wat het beste is voor elk kind.

Of het nu misleidend is of gewoonweg overhaast, de mededeling van de regering is uiteraard betreurenswaardig. De Open VLD minister en haar regering proberen deel te nemen aan het opbod geprovoceerd door extremistische retoriek van de NV-A, ook al moet zij hiervoor haar liberale waardes en het respect voor de rechtspraak en de mensenrechten verloochenen. In verkiezingstijd maakt een kat rare sprongen.